"کنسانتره " همانطور که از نامش مشخص است برگرفته از واژه انگلیسی Concentrate به معنی "تغلیظ شده"میباشد. در دهه های 50 و 60 از قرن بیستم برای اولین بار واژه کنسانتره در تغذیه دام وطیور مورد استفاده قرار گرفت به طوریکه همزمان با روندهای انتخاب ژنتیکی صورت گرفته در نژاد های گاوهای شیری و افزایش سطح نیاز مواد مغذی و به دنبال آن عدم تأمین مقادیر کافی از مواد مغذی از طریق علوفه های در دسترس و یا چرا در مرتع از طریق دام متخصصین درصدد پیدا کردن راهکارهای مناسبی به منظور تأمین نیاز مواد مغذی برآمدند.
بنابراین متخصصین تغذیه دام خوراک دام های نشخوار کننده را به دو جز علوفه و کنسانتره تقسیم نمودند بطوریکه به منظور تأمین انرژی، پروتئین، اسیدهای آمینه، ویتامینها و مواد معدنی از منابع غلات، بقولات، اسیدهای آمینه سنتتیک، ویتامین های خالص و منابع مواد معدنی در جیره تحت عنوان کنسانتره بهره گرفتند. در تغذیه طیور از ابتدا مکمل های 2/5 % درصد معدنی و ویتامین به عنوان پرمیکس ویتامینه و معدنی جهت تأمین اقلام ویتامینه و معدنی مورد نیاز استفاده میگردد ولی همزمان با توسعه صنعت و تکنولوژی ساخت خوراک استفاده از "کنسانتره" های طیور به صورت درصدی از جیره با اهدف زیر مورد استفاده قرار گرفت:
1 - حذف مکمل های معدنی و ویتامین
2 - استفاده از ترکیبات حمل کننده )کریر( مناسب جهت یکنواختی بهتر ویتامین ها و مواد معدنی در خوراک
3 - تأمین منابع اسیدهای امینه ضروری بخصوص متیونین، لیزین و ترئونین در خوراک نهایی
4 - استفاده از تکنولوژی های روز دنیا در ارتباط با میکسرها
5 - قابلیت مخلوط شدن بهتر ترکیبات خوراک
6 - استفاده از انواع آنزیمها
7 - استفاده از انواع ترکیبات افزودنی و محرک رشد از قبیل پروبیوتیک، پری بیوتیک، سین بیوتیک و ...
8 - کاهش خطای نیروی انسانی مستقر در مرغداری ها جهت توزین و تولید خوراک روزانه
9 - استفاده از جیره های اختصاصی مربوط به هر سویه با استفاده از کنسانتره

مطابق با نظر متخصصین تغذیه مشخصات بارز یک کنسانتره خوب تأمین دقیق و کافی تمامی مواد مغذی ضروری پرنده و در درجه بعدی اقتصادی بودن آن میباشد. براساس آخرین دستاوردهای علم تغذیه طیور کنسانتره ها صرفا باید براساس تأمین نیازهای مواد مغذی ضروری فرموله گردند نه فراتر از نیاز پرنده. بنابراین شناخت نیاز پرنده براساس شرایط مختلف فیزیولوژیکی، تنش های محیطی، بیماری ها، نوع سویه جوجه گوشتی و ...بسیار حیاتی میباشد که این امر در حیطه تخصص و مهارت متخصصین تغذیه میباشد. کنسانتره خوب باید شرایط زیر را دارا باشد.
1 - دارا بودن شاخص های فیزیکی مناسب
2 - قابلیت میکس پذیری بالا
3 - تأمین تمامی مواد مغذی مورد نیاز پرنده در شرایط نرمال و مطلوب پرورش
4 - افزایش دقت و تمرکز مدیریت مزرعه در امر پرورش
5 - قابلیت تغییر جیره پیشنهادی توسط متخصص تغذیه
مزایای استفاده از کنسانتره 2.5 درصد میلامیکس
1 - یکنواختی گله
2 - کاهش ضریب تبدیل غذایی
3 - بهبود راندمان افزایش وزن
4 - تقویت عملکرد سیستم ایمنی
5 - تعدیل جمعیت میکروبی دستگاه گوارش

کنسانتره 5 / 2 درصد میلامیکس به دلیل در برداشتن انواع ویتامینهای محلول در چربی و محلول در آب از قبیل ویتامینهای A)رتینول(، D3 )کوله کلسیفرول(، E)آلفا توکوفریل استات(، K3 )منادیون(،B1 )تیامین(، B2 )ریبوفلاوین(، B3 )نیاسین(، B5 )اسید پانتوتنیک(، B6 )پیریدوکسین(، B9 )فولیک اسید(، B12 )سیانوکوبالامین(، H2 )بیوتین( به مقدار مورد نیاز براساس توصیهی سویه تجاری جوجه های گوشتی )راس 308 ، آربراکرز پلاس، کاب 500 و هوبارد( در دنیا میباشد. نکته جالب توجه در این کنسانتره استفاده از کریرهای بسیار ایده آل و با تکنولوژی نانو میباشد که قابلیت میکس پذیری، جریان پذیری و شاخص گردو غبار مطابق با استاندارد های روز دنیا را دارا میباشد.

کنسانتره 5 / 2 درصد میلامیکس با توجه به در برداشتن انواع مواد معدنی با ساختار شیمیایی و فیزیکی مناسب که تأمین کننده اقلام معدنی عمده مورد نیاز جوجه های گوشتی مطابق با توصیه سویه تجاری جوجه های گوشتی )راس 308 ، آربراکرز پلاس، کاب 500 و هوبارد( از قبیل کلسیم، فسفر، سدیم، کلر، منگنز، آهن، مس، روی، سلنیوم و ید میباشد. مخلوط شدن بهتر و یکنواخت تر ریز مغذی ها با سایر اجزای جیره برقراری نسبت های صحیح بین اجزای مختلف تشکیل دهنده خوراک به حداقل رسیدن خطاهای احتمالی در هنگام تهیه خوراک تخصیص زمان کمتر در پروسه ی تهیه دان به حداقل رسیدن مکان های مجزای مورد نیاز در انبار جهت ساخت و ذخیره خوراک در این کنسانتره از آنزیم فیتاز مناسب جهت آزادسازی فسفر قیتاته مواد اولیه از قبیل ذرت و کنجاله سویا میباشد. آنزیم فیتاز علاوه بر آزادسازی فسفر در آزادسازی ترکیباتی از قبیل منیزیم، کلسیم، منگنز، روی، آهن و اسیدهای آمینه نقش بسیار حیاتی دارد.